مشکل اول، عدم امکان ارسال یک مقاله به طور هم‌زمان در دو یا چند مجله است. نویسندگان در زمان سابمیت مقاله، متعهد می‌شوند تا زمانی که مقاله در مجله موردنظر در حال بررسی است، مقاله را به هیچ مجله دیگری ارسال نکنند. در واقع ارسال هم‌زمان یک مقال به دو مجله یا بیشتر، تخلف محسوب می‌شود و درصورتی‌که مجلات به این نکته، پی ببرند، نویسندگان را در لیست سیاه خود قرار می‌دهند. لذا اولین مشکل، همین است که نویسنده تا تعیین تکلیف مقاله در مجله، نمی‌تواند شانس خود را برای دیگر مجلات امتحان کند و قطعاً هر نویسنده، برای اکسپت و چاپ مقاله خود هدفی دارد که این هدف، هم محدودیت زمانی دارد.

مشکل دوم، کاهش میزان اعتبار و استناد به نتایج مقاله‌ای است که مشمول زمان زیادی از سال‌های مربوط به داده‌های آن شده است که در برخی رشته‌ها نظیر: علوم اقتصادی و مالی و حسابداری بیشتر مشهود است. با طولانی‌شدن پروسه داوری، اعتبار داده‌های مربوط به متغیرها که طی دوره زمانی مشخص جمع‌آوری شدند، زیر سؤال می‌رود درواقع زمانی مقاله چاپ می‌شود که دیگر داده‌ها قدیمی شده و نمی‌توان به نتایج مقاله، استناد کرد. گاهی دیده شده مقاله زمانی چاپ می‌شود که داده‌ها مربوط به 5 سال قبل از تاریخ چاپ هستند.

مشکل سوم، تحمیل هزینه‌های زمانی و اقتصادی به نویسندگان مقالات هست. سهم کثیری از نویسندگان متقاضی اکسپت و چاپ مقاله در مجلات علمی‌پژوهشی، دانشجویان دکتری دانشگاه‌های آزاد و دولتی هستند که برای کسب مجوز پیش‌دفاع و دفاع، ملزم به ارائه پذیرش و چاپ یک تا 3 مقاله علمی‌پژوهشی هستند. با طولانی‌شدن روند بررسی و اکسپت مقاله، دانشجو فرصت شرکت در پیش‌دفاع که در هر سال تنها چند دوره محدود برگزار می‌شود، را از دست می‌دهد و مجبور به تمدید ترم و شهریه و هزینه‌ها و استرس‌ها و مشکلات ناشی از طولانی‌شدن روند تحصیل می‌گردد.

بنابراین همگی چه نویسندگان مقالات، چه داوران و چه اعضای هیئت تحریریه مجلات علمی پژوهشی، در این نکته که طولانی‌شدن پروسه داوری و اکسپت و چاپ مقاله، به نفع هیچ طرفی نیست، متفق النظر هستند. خوشبختانه جدیدا، با درک این مشکل هم از سوی نشریات و هم از سوی وزارت علوم و وزارت بهداشت، شاهد تلاش هایی برای کوتاه نمودن زمان داوری و اکسپت و چاپ مقالات هستیم. تا جاییکه وزارت علوم در پروسه ارزیابی نشریات و تعلق گرید علمی به آنها، زمان داوری، اکسپت و چاپ را هم بعنوان یک معیار منظور نموده است و این، انگیزه زیادی به مجلات برای کاهش هرچه بیشتر این دوره زمانی داده است. مطالعه الگوی مجلات خارجی معتبر نشان می‌دهد که بهترین حالت زمانی است که مجله، چنانچه مقاله را در اسکوپ خود نمی داند و یا به هر دلیل دیگر، کلاً قصد رد مقاله را دارد، در عرض کمتر از 1 هفته، این قضیه را اعلام کند و چنانچه مقاله، به پروسه ارزیابی مجله وارد شود و برای داوران ارسال گردد، نهایتاً ظرف مدت 2 ماه، ریوایزها انجام شده و مقاله تعیین تکلیف شود.

خوشبختانه مجلات علمی‌پژوهشی داخلی نیز به این سمت سوق داده شده‌اند و در بخش JOURNAL INFO شاهد ارائه زمان‌های داوری، اکسپت و چاپ هستیم.

در مؤسسه ایران isi، تلاش شده است زمان بررسی تا صدور پذیرش و سپس چاپ مقاله به حداقل ممکن برسد. این عمل از طریق شناخت کامل بر الگو و سیاست‌های مجلات و باتجربه در عرض سال‌های متمادی حاصل شده است. در بسیاری از رشته‌های علوم‌انسانی، زمان داوری تا اکسپت مقاله به یک ماه تقلیل داده شده است. در رشته‌های فنی مهندسی این زمان کمی بیشتر ولی نهایتاً ظرف مدت 2 ماه است. یعنی کلیه کارهایی که مؤسسه قبول می‌کند ظرف مدت نهایتاً 2 ماه به نتیجه می‌رسند و از این طولانی‌تر نمی‌شود.

به‌غیراز زمان اکسپت، زمان چاپ نیز مهم است بخصوص برای دانشجویان دکتری که در دانشگاه آزاد برای اخذ مجو دفاع نهایی، می‌بایست حتماً یکی از مقالاتشان در مجلات علمی‌پژوهشی وزارتین، به چاپ هم رسیده باشند و کلاً دانشگاه‌ها مقالات دانشجویان را با این شرط می‌پذیرند که فاصله زمانی بین پذیرش تا چاپ، بیشتر از 18 ماه نشود و این مورد نیز در ایران isi رعایت می‌شود و در بیش از 90 درصد کارها، فاصله زمانی اکسپت و چاپ بین 3 تا 6 ماه است.

در نهایت در مورد اکسپت و چاپ مقاله علمی پژوهشی در کمترین زمان، می‌توانیم با افتخار و بر اساس تلاش‌های شبانه‌روزی و تجربه ۱۶ساله در این حوزه، این اطمینان را به دانشجویان و محققان عزیز بدهیم که اکسپت مقالات بین 1 تا نهایتاً 2 ماه اخذ می‌شود و چاپ هم خیلی سریع و نهایتاً تا  6 ماه بعد اکسپت خواهد بود.